Istorijat najvećeg pristaništa u srpskoj prestonici počinje još u 16. veku

Na desnoj obali Save, ispod Saborne crkve, oduvek su pristajali brodovi koji su imali veliku ulogu u privredi Beograda. Još u 16. veku, Beograd je imao dve luke - trgovačku luku i sidrište vojne rečne baze. Trgovačko pristanište nalazilo se na Dunavu, na severnoj strani grada, a vojno nešto istočnije. U trgovačkoj luci vršio se utovar i istovar robe u mirnim vremenima, dok je u ratnom periodu ova luka služila za dopremanje žita iz Vlaške, severne Bugarske i smederevskog kraja, a Savom iz Srema, Mačve i Podrinja.

Kada se plovi prema Beogradu iz pravca Novog Sada iz daljine pleni silueta tvrđave, koja nikoga ne ostavlja ravnodušnim. Međutim, na pristaništu je putnike dočekivalo usko zemljište između vode i železničke pruge, bez komunikacije sa gradom. Reka je dopirala do tramvajskih šina, koje i danas vode kroz Karađorđevu ulicu.

Tridesetih godina prošlog veka pristanište na desnoj obali Save, ispod Kalemegdana, dobija obrise koje prepoznajemo i danas. U to vreme gradske vlasti odlučuju da naprave Beton halu, čija je izgradnja završena 1939. godine. Prvobitno, bio je to carinski magacin luke gde je istovarana razna roba. Tada je odlučeno da carinarnicu u Beogradu treba podići zapadno od Železničke stanice, a pristanište izgraditi sa obe strane Save i Dunava. Iako plan postoji dugo, njegova realizacija je tek nedavno završena.

Istorijat „Luke Beograd“ ispisuje svoju prvu stranicu 11. marta davne 1957. godine, kada je Narodni odbor grada Beograda doneo rešenje kojim se osniva Direkcija za izgradnju i uređenje obale Dunava. Njen zadatak bio je izgradnja dunavskog pristaništa, pristupnih puteva, magacinskog i skladišnog prostora i drugih pristanišnih objekata i postrojenja. Konačan naziv „Preduzeće pristaništa u Beogradu“ je odredila

Skupština grada Beograda, a 1961. godina se zvanično smatra godinom osnivanja. Osnivačkim aktima određena je i delatnost preduzeća koja će se obavljati na području pristaništa na Savi, pristaništa u Zemunu i pristaništa u izgradnji na Dunavu.

Beogradska luka ima oko 200.000 kvadratnih metara zatvorenog i oko 600.000 otvorenog skladišnog prostora, akvatorijum površine 11 hektara sa minimalnom dubinom od četiri metra, a operativna obala dužine 940 metara omogućava istovremeno obradu osam plovila.

Međunarodno putničko pristanište „Luke Beograd“ je smešteno na desnoj obali Save, u neposrednoj blizini njenog ušća u Dunav. Izuzetan položaj, na raskršću rečnog Koridora 7 i kopnenog Koridora 10, čini ovo područje međunarodnim saobraćajnim i transportnim čvorištem, a brojne atraktivnosti i bogata turistička ponuda Beograda i izuzetno atraktivnom turističkom destinacijom.

Putničko pristanište raspolaže sa 200 metara vertikalne operativne obale, a kapacitet je istovremeni privez šest putničkih brodova. Pored pristajanja moguće je i snabdevanje brodova vodom, strujom i deponovanje smeća. „Luka Beograd“ uložila je 2006. godine dva miliona evra u pristanište, čime je tehnički i tehnološki unapređeno pristanište postalo jedno od najmodernijih objekata ovog tipa na Dunavu, ispunjavajući sve evropske standarde i pružajući usluge na najvišem nivou.